Mekke döneminde inmiştir. 163-170. âyetlerin Medine döneminde indiğini söyleyen âlimler de vardır. 206 âyettir. Sûre, adını 46. ve 48. âyetlerde geçen“el-A’râf ” kelimesinden almıştır. “el-A’râf ”, yüksek yerler, yüksek mevkiler demektir. Sûrede temel konu olarak, ilâhî vahyin doğruluğu ve vahye duyulan ihtiyaç işlenmektedir.1-11 Ayetler Mekke devrinde nâzil olmuştur,
Mekke devrinde nâzil olan en uzun sûredir.Nesâî’nin naklettiği bir hadise göre Resûlullah, akşam namazının ilk rek‘atında Fâtiha’dan sonra bu sûrenin bir bölümünü, ikinci rek‘atında da kalan bölümünü okurdu (“İftitâh”, 67).
Ashâb-ı kiramdan Zeyd ibni Sâbit ,Medine valisi Mervân ibni Hakem’in akşam namazlarını hep kısa sürelerle kıldırdığını görünce ,onu Resûl-i Ekrem’in akşam namazlarını bazen Mâide bazan A’raf sûreleriyle kıldırdığını söyleyerek uyarmıştır.
(Buhâri ,Ezan 98;Ebu Dâvud ,Salât 127,128; Nesai ,İftitâh 67).
(Ayet ve hadislerle açıklamalı KUR’AN-I KERİM MEALİ
PROF. DR. MEHMET YAŞAR KANDEMİR